ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อแนวการสวิง มุมการสวิง การตีให้ถูกกลางหน้าไม้ ด้วยหน้าไม้ที่อยู่ในตำแหน่งสแควร์

เป็น ความจริงว่าข้อผิดพลาดของวงสวิงเกิดขึ้นก่อนการสวิงไม้ หากท่านยืนจดลูกด้วยการจับกริพ ตำแหน่งของลูกกอล์ฟ การยืนเล็ง หรือท่ายืนจดลูกที่ไม่ถูกต้อง ท่านจะมีโอกาสตีลูกผิดพลาดในรูปแบบต่างๆ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ในทางตรงข้าม หากท่านยืนจดลูกอย่างถูกต้องเหมาะสมกับรูปร่างและวงสวิงจะช่วยแก้ไขปัญหาที่ เกิดขึ้นได้อย่างน่าอัศจรรย์ ดังนั้นจึงขอให้ศึกษาข้อมูลเหล่านี้เพื่อใช้เป็นเครื่องมือในการแก้ไขข้อผิด พลาดที่เกิดขึ้นกับวงสวิงให้ประสบความสำเร็จ

กริพ

มีอิทธิพลต่อตำแหน่งของหน้าไม้

มือ ของเราเป็นอวัยวะส่วนเดียวที่เชื่อมติดกับไม้กอล์ฟ ดังนั้นรูปแบบของการวางมือทั้งสองข้างลงบนด้ามกริพจึงมีอิทธิพลโดยตรงกับ ตำแหน่งของหน้าไม้ตลอดการสวิง ลองห้อยแขนซ้ายลงที่ด้านข้างลำตัวแบบสบายๆ หลังจากนั้นให้รวบนิ้วมือเข้าหากันเหมือนการจับด้ามกริพแล้วยกมือมาที่ด้าน หน้าลำตัวเหมือนตอนยืนจดลูก ถ้าก้มลงมองไปตรงๆ (โดยไม่เอียงหน้า) จะเห็นข้อนิ้วบนหลังมือราว 2 _1/2 ข้อ นี่คือ ตำแหน่งของมือซ้ายที่อยู่ในตำแหน่งที่เป็นกลางตามธรรมชาติและเป็นตำแหน่งถนัดของมนุษย์ที่มีร่างกายปกติทั่วไป

กริพมือซ้ายมีหน้าที่ควบคุมทิศทางการตีด้วยการควบคุมหน้าไม้ให้อยู่ในตำแห น่งสแควร์ขณะกระทบลูก หากท่านจับกริพมือซ้ายในตำแหน่งหงายมาก (WEAK) เห็นข้อมือบนหลังมือ 1 หรือ 2 ข้อ (รูป 1) เมื่อสวิงมือกลับมาที่จุดกระทบด้วยมือที่อยู่ในตำแหน่งที่เป็นกลาง เห็นข้อนิ้ว 2 1/2 ข้อ จะทำให้หน้าไม้อยู่ในตำแหน่งเปิด (รูป 2) เป็นเหตุให้ตีลูกเลี้ยวออกขวา

ในทางตรงข้าม หากท่านจับกริพมือซ้ายให้อยู่ในตำแหน่งคว่ำมาก (STRONG) เห็นข้อนิ้วบนหลังมือเต็มๆ 4 ข้อ (รูป 1) เมื่อสวิงไม้กลับมาที่จุดกระทบด้วยมือที่อยู่ในตำแหน่งที่เป็นกลาง เห็นข้อนิ้วบนหลังมือ 2 _1/2 ข้อ จะทำให้หน้าไม้อยู่ในตำแหน่งปิด (รูป 2) เป็นเหตุให้ตีลูกเลี้ยวเข้าด้านซ้าย

หากท่านจับกริพมือซ้ายให้อยู่ในตำแหน่งที่เป็นกลาง ท่านจะมีโอกาสสวิงมือกลับมาที่จุดกระทบในตำแหน่งเดิมที่เป็นกลาง ตีลูกด้วยหน้าไม้ที่อยู่ในตำแหน่งสแควร์พุ่งตรงเข้าหาเป้าหมายได้อย่างเป็น ธรรมชาติโดยไม่จำเป็นต้องมีการปรับแต่งใดๆ

นอกจากจะมีอิทธิพลอย่างมาก ต่อตำแหน่งของหน้าไม้แล้ว กริพยังมีอิทธิพลต่อแนวการสวิงและมุมการสวิง เนื่องจากการจับกริพอย่างถูกต้องจะช่วยให้มือและแขนมีโอกาสสวิงไม้ให้เข้า ร่องเข้ารอยได้โดยอัตโนมัติ

ตำแหน่งของลูกกอล์ฟ

มีผลต่อแนวและมุมการสวิง

เนื่อง จากลูกกอล์ฟวางห่างไปทางด้านหน้าลำตัวที่เป็นแกนกลางของวงสวิง เมื่อสวิงไม้กอล์ฟรอบตัวจะเห็นได้ว่าหัวไม้กอล์ฟสวิงขึ้นและสวิงลงผ่าน จุดกระทบเป็นแนวโค้ง

จากภาพ 1.1 จะเห็นได้ว่า หากตำแหน่งของลูกกอล์ฟอยู่ค่อนไปทางซ้ายมาก หัวไม้กอล์ฟจะสวิงคร่อมจากด้านนอกเข้าด้านในเส้นเป้าหมาย (OUT-TO-IN) และมีผลข้างเคียงให้หัวไม้สวิงในมุมชันเข้าหาลูกกอล์ฟ ตีลูกพุ่งออกจากหน้าไม้ไปทางซ้าย ซึ่งเป็นเหตุของการตีลูกสไลซ์และลูกรวบซ้าย

ในทางตรงข้าม หากตำแหน่งของลูกกอล์ฟอยู่ค่อนไปทางขวามาก (1.3) หัวไม้กอล์ฟจะสวิงดันจากด้านในออกด้านนอกเส้นเป้าหมาย (IN-TO-OUT) ในมุมเสยขึ้นหาลูกกอล์ฟ ตีลูกพุ่งออกจากหน้าไม้ไปทางด้านขวา ซึ่งเป็นต้นเหตุของการตีลูกฮุคและลูกดันขวา

การยืนจดด้วยตำแหน่งของ ลูกกอล์ฟที่ถูกต้องจะทำให้หัวไม้กอล์ฟมีโอกาสสวิงเข้าหาลูกกอล์ฟในแนวสแควร์ (IN-TO-IN) ในมุมกวาด ตีอัดลูกพุ่งตรงเข้าหาเป้าหาย (1.2)

การยืนเล็ง

มีอิทธิพลต่อแนวและมุมการสวิง

การ ยืนเล็งเป็นอีกปัจจัยสำคัญที่มีผลโดยตรงต่อแนวและมุมที่หัวไม้สวิงเข้าหาลูก กอล์ฟ หากท่านยืนจดลูกด้วยแนวของลำตัวที่เปิดไปทางซ้ายมาก (รูป 1) หัวไม้จะมีโอกาสสวิงคร่อมไปตามแนวของลำตัวจากด้านนอกเข้าด้านในเส้นเป้าหมาย ลงหาลูกในมุมชัน (รูป 2) ซึ่งเป็นต้นเหตุของการตีลูกสไลซ์และลูกรวบซ้าย

ใน ทางตรงข้าม หากท่านยืนจดลูกด้วยแนวของลำตัวที่ชี้ไปทางด้านขวาของเป้าหมายมาก (รูป 1) หัวไม้จะมีโอกาสสวิงดันไปตามแนวของลำตัวจากด้านในออกด้านนอกเส้นเป้าหมายใน มุมเสยขึ้น (รูป 2) ซึ่งเป็นต้นเหตุของการตีลูกฮุคและลูกดันขวา

การ ยืนเล็งตรงเข้าหาเป้าหมายอย่างถูกต้อง แนวของไหล่ สะโพก และปลายเท้าจะขนานกับเส้นเป้าหมาย โดยแนวของลำตัวจะชี้ไปทางซ้ายของเป้าหมายเล็กน้อย (รูป 1) ซึ่งจะทำให้หัวไม้มีโอกาสสวิงด้วยแนวสแควร์ในมุมกวาดและตีลูกตรงเข้าหาเป้า หมาย (รูป 2)

ท่ายืนจดลูก

มีอิทธิพลต่อแนวการสวิง มุมการสวิงและการตีให้ถูกกลางหน้าไม้

นัก กอล์ฟจำนวนมาก โดยเฉพาะนักกอล์ฟที่มีปัญหาตีลูกสไลซ์มักยืนจดลูกด้วยเท้าที่แคบ ทิ้งน้ำหนักลงที่เท้าทั้ง 2 ข้างเท่าๆ กัน (รูป 1) ลำตัวตั้งตรง มืออยู่ใกล้ต้นขา (รูป 2) การยืนจดลูกแบบนี้เป็นเหตุให้แขนสวิงไม้ขึ้นในมุมชัน (รูป 3) และสวิงไม้กลับลงหาลูกในมุมชัน ทำให้หน้าไม้คว่ำลงและลดลอฟบนหน้าไม้จนตีลูกไม่ขึ้น การยืนแบบนี้ยังมีโอกาสทำให้หัวไม้สวิงคร่อมจากด้านนอกเข้าด้านในเส้นเป้า หมาย ซึ่งเป็นเหตุให้ตีลูกสไลซ์ หรือตีลูกรวบซ้าย (รูป 4)

และหากนัก กอล์ฟยืนจดใกล้ลูกมากเกินไปด้วยมือที่อยู่ใกล้ต้นขา จะทำให้แขนหนีบชิดกับลำตัวไม่มีช่องว่างพอให้แขนสวิงได้สะดวก เป็นเหตุให้แขนสวิงห่างออกจากลำตัวในขณะลงไม้ และตีโดนโคนไม้พุ่งไปทางซ้ายแล้วเลี้ยวออกทางขวา

นัก กอล์ฟที่มีปัญหาตีลูกฮุคอาจมีหนึ่งในปัญหาการยืนจดลูกผิดพลาดดังต่อไปนี้ ยืนห่างลูกกอล์ฟมากเกินไป (รูป 1) ทำให้มีโอกาสตีโดนที่ปลายไม้ ตีลูกพุ่งออกทางขวาแล้วเลี้ยวหักเข้าด้านซ้าย มืออยู่ล้ำนำหน้าหัวไม้กอล์ฟ ข้อศอกขวางอชิดลำตัว ไหล่อยู่ในตำแหน่งปิด (รูป 2) ซึ่งจะบังคับให้สวิงหัวไม้ตวัดเข้าด้านในไปที่จุดสูงสุดของวงสวิงด้วย หน้าไม้ที่อยู่ในตำแหน่งปิด (รูป 3) แล้วสวิงไม้กลับลงหาลูกจากด้านในออกด้านนอกเส้นเป้าหมาย ด้วยหน้าไม้ที่อยู่ในตำแหน่งปิดที่จุดกระทบ ตีลูกพุ่งไปทางด้านขวาแล้วเลี้ยวหักเข้าด้านซ้าย (รูป 4)

การ ยืนจดหัวไม้อย่างถูกต้อง มือจะอยู่ห่างจากต้นขาราว 1 คืบ (รูป1) เท้าทั้งสองข้างกว้างด้านนอกไหล่ สะโพกขวาต่ำกว่าสะโพกซ้ายเล็กน้อยทำให้ลำตัวช่วงบนเอียดไปทางขวาจนน้ำหนัก 60 เปอร์เซ็นต์ตกลงบนเท้าขวา (รูป 2)
การยืนให้ห่างลูกเพียงพอจะทำให้มีช่องห่างให้แขนสวิงไม้จากด้านในเข้ากระทบ ลูกที่กลางหน้าไม้โดยไม่ติดขัด (รูป 3) และการยืนเท้ากว้างด้วยการเอียงลำตัวช่วงบนให้น้ำหนักตกลงที่เท้าขวามากขึ้น จะทำให้หัวไม้สวิงเข้าหาลูกกอล์ฟในมุมกวาดได้อย่างถูกต้อง
การยืนแบบนี้ยังจะทำให้ลำตัวหมุนบิดและถ่ายน้ำหนักได้สะดวก เป็นการช่วยให้หัวไม้กอล์ฟมีโอกาสสวิงเข้าหาลูกในแนวสแควร์ได้ง่ายขึ้น (รูป 4)

ความสูงของที

มีอิทธิพลต่อมุมการสวิง

ความสูงของการปักทีมีส่วนเกี่ยวข้องกับมุมที่หัวไม้กอล์ฟสวิงเข้าหาลูกกอล์ฟ โดยที่ท่านไม่รู้ตัว หากปักทีให้ลูกอยู่ในระดับต่ำมาก ก็เหมือนเป็นการบังคับให้ต้องสวิงหัวไม้ลงหาลูกกอล์ฟในมุมชันเพื่อตีให้ถูก เต็มลูกโดยไม่ถูกพื้นก่อนถูกลูกกอล์ฟ ซึ่งอาจส่งผลให้หัวไม้กอล์ฟสวิงจากด้านนอกเข้าด้านในเส้นเป้าหมาย

ในทางตรงข้าม หากปักทีให้ลูกอยู่สูงเกินไป เพื่อป้องกันไม่ให้หัวไม้กอล์ฟสวิงลอดลงใต้ลูกกอล์ฟ ท่านต้องพยายามสวิงหัวไม้กอล์ฟในมุมเสยขึ้น ซึ่งอาจส่งผลให้หัวไม้กอล์ฟมีโอกาสสวิงดันจากด้านในออกด้านนอกเส้นเป้าหมาย

การปักทีให้ครึ่งลูกอยู่เหนือสันบนของหัวไม้ เป็นความสูงระดับปานกลางที่จะทำให้ไม่จำเป็นต้องสวิงหัวไม้ลงหาลูกกอล์ฟใน มุมชัน หรือสวิงหัวไม้ในมุมเสยขึ้นหาลูกกอล์ฟเกินความจำเป็น เป็นการสร้างโอกาสให้หัวไม้สวิงด้วยแนวสแควร์เข้ากระทบลูกในมุมกวาดได้ง่าย ขึ้น

การจดหัวไม้

มีอิทธิผลต่อการตีให้ถูกกลางหน้าไม้

นักกอล์ฟสมัครเล่นจำนวนมากจะจดลูกที่ตั้งอยู่บนทีให้อยู่ที่กึ่งกลางหน้าไม้ (รูป 1) โดยลืมไปว่าเวลาที่หัวไม้กระทบลูก หัวไม้ไม่ได้อยู่ติดกับพื้น แต่หัวไม้จะยกขึ้นในระดับเดียวกับลูกกอล์ฟ และการยกขึ้นของหัวไม้จะทำให้หัวไม้เคลื่อนห่างออกจากลำตัวโดยอัตโนมัติและ เป็นเหตุให้ตีถูกที่โคนไม้ (รูป 2) พุ่งไปทางด้านซ้ายของเป้าหมายแล้วเลี้ยวออกด้านขวา ข้อผิดพลาดนี้เปรียบเสมือนเส้นผลบังภูเขาที่ทำให้นักกอล์ฟจำนวนมากตีลูกสไล ซ์

วิธีวางหัวไม้ให้ถูกตำแหน่งทำได้ 2 วิธี คือวิธี 1 ยืนจดลูกด้วยท่าพร้อมตีด้วยหัวไม้ที่ยกขึ้นให้ลูกกอล์ฟอยู่ที่กึ่งกลาง หน้าไม้ (รูป 3) หลังจากนั้นให้ลดหัวไม้ลงวางบนพื้น (รูป 4) ซึ่งจะเห็นได้ว่าลูกกอล์ฟจะอยู่ค่อนไปทางปลายไม้ ยิ่งปักทีสูงเท่าไหร่ ลูกกอล์ฟยิ่งอยู่ค่อนไปทางปลายไม้มากขึ้นเท่านั้น และนี่คือตำแหน่งของการจดหัวไม้ที่เหมาะสม

วิธีที่ 2 ยืนจดลูกด้วยท่าพร้อมตีด้วยหัวไม้ที่ยกขึ้นให้ลูกกอล์ฟอยู่ที่กึ่งกลางหน้าไม้ (รูป 5) แล้วเริ่มการสวิงจากตำแหน่งนี้